martes, 21 de agosto de 2007

Dag 5, 6, 7 & 8 - 17, 18, 19 & 20 augustus

... Aangezien ik reeds héél vroeg (zo vroeg dat ik het mij niet eens meer kan en wil herinneren) uit de veren moest om mijn vlucht te halen. Cuzco ligt desniettegenstaande series veel meters hoger dan Lima dus over de eerste dag kan ik vrij kort zijn.

Hoofdpijn en zuurtstoftekort dwongen mij het merendeel van de dag liggendsgewijs door te brengen, op het verrassend comfortabele bedje van een goedkoop hotelletje... Verder wat rondgeslenterd in het "Rome van de Inca's", de naam meer dan waardig, ondanks de kleinschaligheid.

's Dags belangrijkste gebeurtenis viel echter weer 's avonds. Freya had me het nummer gegeven van een goede vriend die woonachtig is te Cuzco. Een belletje later expliceerde hij mij in de (bouwvallige) lounge van mijn logement dat hij mij de volgende dag naar zijn thuis ging meenemen.

Zo gezegd, zo gedaan, want na een deugddoende nachtrust nam hij mij naar zijn huis mee onder het motto mi casa es tu casa, zonder mindere bijbedoelingen welteverstaan voor de insiders...
Deze man is, denk ik, de meest vriendelijke, rustige, kortom aimabelste man die ik in mijn leven ontmoette. Zijn naam, Anibal, laat mogelijk het tegenovergestelde vemoeden, maar hij en zijn gezin zijn echt een geschenk uit de hemel en een voorbeeld voor iedereen.

Dag 6 wat praktische zaken geregeld (zak wat uitgepakt, rit van de Valle Sagrado geboekt evenals bezoek aan Machu Picchu ...) om vervolgens een stadstoertje te maken, uitstekend gegidst door Anibal zelf. 's Avonds wat beter kennis gemaakt met zijn eveneens muy amable vrouw en zoon- en dochterlief in de plaatselijke pizzeria met een biertje plaatselijke Cusqueña erbij.

Dag 7 en 8, zondag en maandag dus, de Valle Sagrado aangedaan. Namen en plaatsen als Pisac, Urubamba, Ollantaytambo, Moray, Salineras etc. zeggen u waarschijnlijk bitter weinig (eerlijk: mij tot enkele dagen geleden ook), maar welk een oogverblindend spektakel zich in deze vallei tentoon spreidt, zal vanaf nu nimmer meer uit mijn geheugen verdwijnen. Ze dienden bovendien als een uitstekend voorsmaakje voor de plaats also known as "nieuw wereldwonder" Machu Picchu, vanwaar ik mij heden slechts enkele kilometers verwijderd aantref. Uitegebreider verslag van mijn ruïnering (lees: bezoek aan al deze ruïnes) volgt dra ...

2 comentarios:

Pieter dijo...

Supongo que ahí no estás el pequeño ni el gordito comparecido con los peruvianos (no hablo de los alemanos). Que bueno es estar tan lejos de tu hermano, no?

Que todo te vaya bien,

Pedrito

Nele dijo...

Ik zie hier haast groen van jaloezie! Wat gek toch de ene zit in het prachtige Peru, een ander achter zijn grijs bureautje thuis met de neus in de boeken. Een wereld van verschil dus! Toch amuseer je maar te pletter, souvenirs zijn welkom en tot september!
tchau
Nele