Machu Picchu uhu

Een c in Machu en twee in Picchu: that's just the way it is ...


's Avonds dus na een deugddoend bad en dito avondmaal uitermate vroeg in bed (bedden die hier trouwens doorgaans bij het slapengaan kaarsrecht zijn, terwijl je de volgende morgen wakker wordt en je in een diepe vallei waant...), de wekker stond immers om VIER UUR DERTIG. Waderom? Wel, zoals reeds gezegd, om de volgende morgen om 4u30 (!) vertrekkensklaar te zijn om onversaagd een onbetwistbare overwinning te behalen op de ontelbare trappen die naar het onbeschrijflijke onlangs online verkozen onomstreden wereldwonder leiden...

Entonces, wakker geworden en in de dark aan mijn "mini-Inka Trail" begonnen. Eerst twee kilometer opwarming tot de aanvang van de trappen. Een heus groot puf-hijg-zweet-verhaal later, die nochtans een prachtige zonsopgang, enkele fraaie mañana-panorama's en een hoop inhaalmanoeuvres in petto had, kwam ik halfdood om voor voor zes boven aan, mijn gesuikerde provisie reeds gehalveerd. Vijf voor zes, uitermate puik getimed, aangezien de site om zes uur stipt (het enige stipte in Peru, voor zover ik weet) opent en ik dus samen met slechts 50-tal mede-earlybirds het heiligdom betreden kon.

Eénmaal mijn intrede gemaakt was de rook om MP's hoofd nog niet verdwenen: MAGISCH. Minder magisch echter was de vaststelling dat ik nog een paar treden voor de boeg had voor ik mijn vooropgestelde plaats bereiken zou, wijl zelfs mijn keukentrapje me even te veel was. Gewacht op een "ouw bobonneke" alvorens in haar kielzog (lees: oerlangzaam tempo) dat laatste zwaar wegend loodje op te heffen.

Eénmaal boven kennis gemaakt met een New Yorkse met Marokkaanse roots en verder nog tot 14 uur op de "Oude Berg" verbleven (deze tussentijd valt, nog steeds, excuus, met geen woorden te beschrijven, nogmaals excuus) aleer weer neer te dalen richting Machu Picchu Pueblo, alwaar mijn traagtragerslakst-trein me fluitend stond op te wachten. Terug naar "huis" waar me na het nodig divertissement een iets snellere trein richting dromenland stond te verbeiden...